Ενα “προσαρμογόνο βότανο” προάγει το συνολικό σκοπό της ομοιόστασης, μέσω της βοήθειας που προσφέρει στο σώμα να “προσαρμόζεται” τόσο σε εξωτερικούς περιβαλλοντικούς παράγοντες, αλλά και στις εσωτερικές ανισορροπίες.
Ο όρος “προσαρμογονο βοτανο” (επίσης, γνωστό και ως ανταπτογόνο) είναι πρόσφατος ιατρικός όρος, ο οποίος εισήχθη για πρώτη φορά το 1947 από τον Pώσο τοξικολόγο Nikolay Vasilievich Lazarev.
Τα προσαρμογόνα βότανα :
1. είναι μη-τοξικά, δηλαδή δε δημιουργούν παρενέργειες στον ανθρώπινο οργανισμό.
2. προσφέρουν μια “μη-συγκεκριμένη” (non specific) ενίσχυση της ικανότητας του οργανισμού να αντιστέκεται στις αρνητικές επιρροές και στους στρεσογόνους παράγοντες που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε στις, συχνά, σκληρές συνθήκες του σύγχρονου τρόπου ζωής.
3. προσαρμόζουν τη δράση τους ανάλογα με τις ανάγκες μας, δηλαδή προσφέρουν στον οργανι αυτό που χρειάζεται τη δεδομένη εκείνη χρονική στιγμή και όχι κάτι άλλο.